Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΦΥΓΕ Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ


Πολλοί θυμούνται τον Παντελή Ζερβό, ως εκδικητικό θείο του Ντίνου Ηλιόπουλου στη ταινία ''Μακρυκωσταίοι & Κοντογιώργηδες'', ως καπάτσο και ετοιμόλογο παπά στην ''Μανταλένα'',
 ως γραφικό βουλευτή, στο ''Ζητείται ψεύτης'', σαν το χωριάτη ξάδερφο στο ''Η κυρά μας η μαμή'' και σαν αυστηρό και παλαιών αρχών πατέρα της Λάσκαρη και του Ηλιόπουλου, στη ταινία ''Ο Ατσίδας'' του Γιάννη Δαλιανίδη. 




Ήταν ένας τρυφερός και κλασσικός τύπος Έλληνα, ένας ηθοποιός που άνετα περνούσε από την κωμωδία στο δράμα.





 Γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου του 1908, στην Περαχώρα Λουτρακίου.




 Τον τόπο που γεννήθηκε τον αγάπησε πολύ, δέθηκε μαζί του καθώς και με τους ανθρώπους του μέχρι και το τέλος της ζωής του. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, χάνει την μητέρα του και ύστερα από τέσσερα χρόνια και τον πατέρα του. 

Οι συγγενείς του, τον έστειλαν στο ''Τζάνειο Ορφανοτροφείο''. Έμεινε εκεί για μικρό διάστημα. Όταν ήταν ακόμα παιδάκι, έπιασε δουλειά στον κινηματογράφο. Το πρωί εργαζόταν σε καφενείο του Πειραιά και το βράδυ πουλούσε πορτοκαλάδες και λεμονάδες. Όταν τέλειωσε το σχολείο, πήγε στο Βασιλικό Ναυτικό και έγινε αρχινοσοκόμος. Τραγουδούσε καλά και όταν έμαθε πως στη Λυρική σκηνή αναζητούσαν νέα ταλέντα μέσω ενός διαγωνισμού, έλαβε μέρος και τα κατάφερε.



  
Από την ταινία 

Η Κυρά μας η Μαμμή (1958) με τους Ξένια Καλογεροπούλου (πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση), Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Ορέστη Μακρή, Γεωργία Βασιλειάδου, Ελένη Ζαφειρίου, Γιώργο Δαμασιώτη, Παντελή Ζερβό, Νίκο Φέρμα, Λαυρέντη Διανέλλο, Μαίρη Μεταξά, κα Κομπάρσος εδώ ο Κώστας Βουτσάς!
Σενάριο -- σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Τάκης Μωράκης






                      
                                 
                                   ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ
                        


Η κόρη του κάτω από τα ερείπια

Η γυναίκα του ήταν Σαντορινιά και μαζί έκαναν τρεις κόρες.
Το καλοκαίρι του 1956, η οικογένειά του βρισκόταν στη Σαντορίνη για διακοπές.

Εκείνος δεν ήταν μαζί τους, γιατί έπαιζε στην Επίδαυρο. Κάπου εδώ είναι η αρχή του δράματος, που έμελλε να στιγματίσει όλη την υπόλοιπη ζωή του.

Ο σεισμός του 1956, που ισοπέδωσε το νησί, έθαψε κάτω από τα ερείπια τη μικρή κόρη του, την Ευδοξούλα, σε ηλικία 12 ετών.
Η γυναίκα του κι οι άλλες δυο κόρες πρόλαβαν και βγήκαν απ’ το σπίτι και σώθηκαν.

Το βράδυ, την ώρα που έμπαινε στο θέατρο, κάποιος συγγενής τον σταμάτησε και του είπε: «…σκοτώθηκε η Ευδοξούλα».

Βγήκε στη σκηνή κι έπαιξε, κάνοντας τον κόσμο να γελάσει.

Όταν τέλειωσε, υποκλίθηκε, τον μπιζάρισαν, ξαναβγήκε στη σκηνή, υποκλίθηκε ξανά και μετά το όγδοο μπιζ, όταν μπήκε μέσα, λιποθύμησε.

Το δράμα όμως είχε και συνέχεια.
Όταν μετά από τρία χρόνια έγινε η εκταφή, διαπιστώθηκε πως το κοριτσάκι είχε θαφτεί ζωντανό!
Το κατάλαβαν, γιατί ο σκελετός του παιδιού δεν ήταν ανάσκελα, αλλά στο πλάι και με το στόμα ανοιχτό.

Προφανώς είχε τραυματιστεί κι όταν συνήλθε, προσπάθησε να πάρει ανάσες, αλλά πέθανε από ασφυξία.
Ο Παντελής Ζερβός κράτησε για πάντα μέσα του αυτό το μυστικό, ακόμα κι απ’ τη γυναίκα του.

Το εξομολογήθηκε λίγο πριν από το τέλος του, σε κάποια συνέντευξη: 
 «Εκείνες τις τραγικές μέρες στο νησί, όποιον σκουντούσαν και δεν σάλευε, τον έθαβαν», είπε.

Ήταν ακριβώς όπως τον φανταζόμασταν.
Ένας στοργικός πατέρας, ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης, ένας δοτικός άνθρωπος, ένας εξαιρετικός καρατερίστας κι ένας ανεκτίμητος θεατρίνος που,
στα 73 του χρόνια, ένα παγωμένο πρωί του Γενάρη του 1982, πήρε την απόφαση ν’ αφήσει την ενδοχώρα και να γυρίσει για πάντα στα χώματα που τον γέννησαν.
Εκεί… στην Περαχώρα.



                                



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου