Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΡΜΑΚΟ ΜΟΥ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΗΜΕΡΑ

αφιερωμένο σε σένα ..που σε κυνηγάω όλη μέρα  ..για να πάρω τις παντόφλες μου  από τα δοντάκια σου ..που δεν έχεις αφήσει τίποτα όρθιο στο σπίτι ..που ανοίγεις τα συρτάρια μου  ..που ,κατάστρεψες το κινητό μου ..





όμως ..με περιμένεις στη πόρτα όταν λείπω,  με κοιτάζεις στα μάτια και καταλαβαίνω πόσο πολύ μ'αγαπάς ..

χρόνια πολλά Ερμάκο μου


................................
..............................




Βρήκα μιά μικρή  ιστορία στο διαδύκτιο  ..και θέλω να τη μοιραστώ μαζί   σας



                                                                       
  ΤΟ ΠΑΙΔΙ  ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ


Κάποιος κάποτε είχε μια σκυλίτσα που είχε γεννήσει
και αποφάσισε να δώσει τα κουταβάκια.
Έτσι λοιπόν έβγαλε μια πινακίδα έξω που έλεγε


"ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ".


Ένας μικρός ενθουσιάστηκε με την ιδέα να έχει ένα κουταβάκι
και αποφάσισε να ρωτήσει πόσο κάνουν.


 "Πόσα χρήματα θέλετε για να μου δώσετε ένα κουτάβι;"
Ο ιδιοκτήτης απάντησε πως κόστιζαν από 30 εώς 50 ευρώ.
Ο μικρός, βγάζοντας ελάχιστα χρήματα από την τσέπη του είπε: 



"Δυστυχώς έχω μόνο δύο ευρώ, μπορώ τουλάχιστον να χαζέψω λίγο τα κουτάβια;"     




                        
Ο ιδιοκτήτης χαμογέλασε και σφύριξε δυνατά.
Μια σκυλίτσα μπήκε στο δωμάτιο,
ακολουθούμενη από πέντε κουταβάκια.








Το ένα από αυτά κούτσαινε
με αποτέλεσμα να μένει λίγο πιο πίσω 

από τα άλλα κουταβάκια.
Τότε ο μικρός ρώτησε:




"Τι έχει αυτό το κουταβάκι και κουτσαίνει;"
 







 

Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε πως το κουτάβι
είχε γεννηθεί με πρόβλημα στο γοφό
και πως θα έμενε έτσι σε όλη του τη ζωή.
Ο μικρός ενθουσιάστηκε.




"Θέλω να το αγοράσω" φώναξε αποφασιστικά.
Ο άντρας γέλασε και του είπε:

"Όχι, δε νομίζω να θέλεις ένα τέτοιο κουτσό κουτάβι.
Αλλά αν επιμένεις μπορώ να σου το χαρίσω..."

 
Ο μικρός ήταν περήφανος και του είπε
ότι θα προτιμούσε να αγοράσει το κουτάβι
έστω και με ευκολίες και θα έκανε τα αδύνατα δυνατά
να ξεπληρώσει το χρέος του στον ιδιοκτήτη.
Ο άντρας γέλασε ξανά και είπε: 



Το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο, πραγματικά δε σου χρειάζεται.
Ποτέ δε θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα σκυλιά..




 Τότε ο μικρός σήκωσε το μπατζάκι από το παντελόνι του
και άφησε να ξεπροβάλει το αριστερό του πόδι,
το οποίο υποστηριζόταν από ένα μεταλλικό σίδερο. 




"Όπως βλέπετε, ούτε και εγώ θα μπορέσω να τρέξω
και να παίξω μαζί του...
επομένως το κουτάβι θα έχει κάποιον που το καταλαβαίνει...
"


 
Ο άντρας δάγκωνε τώρα τα χείλη του μη ξέροντας τι να πει.
Δακρυσμένος προσπάθησε να χαμογελάσει και είπε:

"Εύχομαι όλα τα κουτάβια να βρουν κάποτε έναν ιδιοκτήτη 
σαν κι εσένα..."


Στη ζωή δε μετράει το ποιος είσαι αλλά το αν κάποιος σε αγαπά, σε δέχεται και σε εκτιμά για αυτό που είσαι χωρίς όρους.




την μικρή ιστορία τη βρήκα εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου