Η μαντάμ!

ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ και μεγαλωμένος στον Πειραιά 
-δυo δρόμους πάνω από την Τρούμπα ήταν το 
πατρικό μου- κυκλοφορώντας στους ίδιους
 δρόμους και τρώγοντας λουκουμάδες στο ίδιο ζαχαροπλαστείο με τους κατοίκους και… τις εργαζόμενες της Τρούμπας. Στα παιδικά μάτια μου φάνταζαν όλοι ίδιοι, κυρίως όμως οι δεσποινίδες 
και οι κυρίες που πολλές φορές, όταν ζητούσαν τον λογαριασμό από τον κύριο 


Νεόφυτο Λούκαρη, τον ζαχαροπλάστη, του λέγανε «βάλε μέσα 
και τους λουκουμάδες του μικρού». Τις συμπαθούσα αυτές  τις δεσποινίδες, που συνοδεύονταν πάντα από τις κυρίες στις εξόδους 
τους, και μάλιστα τις 
χαιρετούσα κιόλας όταν συναντιόμασταν στον
 δρόμο, υπό τα επιτιμητικά βλέμματα και τα όλο αποτροπιασμό
 «τσ… τσ… τσ…» των αυτοπτών
 και αυτήκοων γειτόνων για τον απαράδεκτο 
χαιρετισμό μου.
 

Τότε δεν είχα τη δυνατότητα να αντιληφθώ ότι 
η στάση μου απέναντι στη συγκεκριμένη κοινωνία
 δεν ήταν ίδια με αυτή των «καθωσπρέπει» 
γειτόνων μου, όταν ξαφνικά ξεσηκώθηκε ένα… σούσουρο για τη 
σύλληψη μιας «μαντάμ» από την Ασφάλεια, επειδή έκρυβε στον οίκο 
ανοχής της 
κομμουνιστές, που ζούσαν στην παρανομία μετά
 τον Εμφύλιο. 

Επειδή και ο μπαμπάς μου ήταν εξόριστος κομμουνιστής, 
ένιωσα εκλεκτικά 
συγγενής με τη μαντάμ και μεγαλώνοντας 
απέκτησα και γνώμη και άποψη για την ηθική 
και τον πολιτισμό της Τρούμπας, που αποτέλεσε 
και υλικό για μεγάλο μέρος του συγγραφικού 
έργου μου.

Δεκαετίες μετά, την περασμένη βδομάδα, μια
 άλλη… μαντάμ (Σούλα το όνομά της) πρόσφερε 
3.000 ευρώ για να αγοραστεί ένα φωτοτυπικό
 μηχάνημα για ένα σχολείο, επειδή κανένας -ούτε 
κράτος ούτε ιδιώτης- δεν φιλοτιμήθηκε να δώσει 
τα απαραίτητα χρήματα. Κι η προσφορά, 
ανιδιοτελής, μόνο από ευαισθησία και ποιος ξέρει
 από τι είδους ενοχές, δεν έγινε δεκτή, διότι -λέει- 
το χρήμα της δωρεάς δεν ήταν καθαρό.

Η διαλυμένη και ξανά κομφορμαρισμένη
 νεοελληνική κοινωνία μας, η εθισμένη σε
 κανόνες εκτίμησης, αποτίμησης και συμπεριφοράς ενός ιδιότυπου savoir vivre, που νομιμοποιεί τον σεβασμό προς κάθε «κοινωνικά αξιοπρεπή» μεγαλοαπατεώνα και ανήθικο παράγοντα της οικονομικής ελίτ, 
του οποίου το χρήμα προέρχεται 
από παράνομες συναλλαγές, ρουσφέτια και μίζες, 
κάνει κυριολεκτικώς το μαύρο άσπρο, αλλά αντιστρόφως. 

Το χρήμα της… μαντάμ το θεωρεί βρόμικο, ενώ αυτό των άλλων πεντακάθαρο και 
αποδεκτό. 

Μόνο που το καθαρό χρήμα των άλλων 
δεν προσφέρθηκε ποτέ, παρά τις εκκλήσεις 
μαθητών και δασκάλων. Μόνο η «μαντάμ» 
εδήλωσε «παρούσα»!


Γιάννης Κακουλίδης Real.gr