ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ..ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ

Αφορμή γι αυτή σελίδα η < φιλία >μου στο FB με τον κύριο Ξανθόπουλο ..που μου ξύπνησε μνήμες από τα παιδικά και νεανικά μου χρόνια

Ήταν πάντα “το παιδί του λαού” κι έτσι ζούσε. Απλά και λιτά, παρόλο που πέρασε τεράστιες δόξες στην καριέρα του. Δεν του άρεσε ποτέ η δημοσιότητα.

Θυμάμαι, έμενε με τον πατέρα του και τη μάνα του στα προσφυγικά της Νέας Ιωνίας σε ένα δωμάτιο. Πραγματικά αγωνιστής, που κουράστηκε στη ζωή του».

Ανέστης Βλάχος

Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ, "το σωματείο των προσφύγων". Η μεγάλη του αγάπη ήταν τα βιβλία. Από μικρός διάβαζε ό,τι έπεφτε στα χέρια του, χάρη σε ένα γείτονα του τυπογράφο που του δάνειζε βιβλία (τα βιβλία ήταν είδος πολυτελείας τις δύσκολες αυτές εποχές). Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο. Ίνδαλμα του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης.

Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού θεάτρου.. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 ως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Στο Εθνικό Θέατρο, μαθητής ακόμα, συμμετείχε ως μέλος του χορού, σε διάφορες τραγωδίες, περιοδεύοντας στο εξωτερικό. Όνειρο του ήταν να γίνει Φιλόλογος.
Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο, έγινε με το Θίασο Κατερίνας, στην κομεντί "Βιργινία". Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο με διάφορους ρόλους: "Η κυρία δε με μέλει", "Λα μάμα", "Ηλέκτρα" (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε το ρόλο του Ορέστη), "Είσοδος υπηρεσίας", "Σκάνδαλα στην εξοχή" και το "Τραγούδι του νεκρού αδερφού" (Θίασος Κατράκη). Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου, ακόμα και επιθεώρηση.

Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας, ένα προσφυγικό συνοικισμό, στις 14 Μαρτίου του 1934. Παιδί Πόντιων προσφύγων μεγάλωσε φτωχικά και ο πόλεμος τον βρήκε στη φυλακή, μικρό παιδί ακόμα, μαζί με τη μητέρα του, αφού ο πατέρας του ήταν αντιστασιακός.
Ο πατέρας του τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, ανάμεσα σε όλα τ' άλλα. Η μητέρα του, προσπαθούσε να τα φέρει όλα βόλτα μόνη της, αφού ο πατέρας του το 'χε συνήθειο να "εξαφανίζεται" κατά περιόδους.
"Μια μέρα πήγε να φέρει κρασί και έκανε 6 μήνες να γυρίσει" λέει ο Ξανθόπουλος στο βιβλίο του!

Το «Παιδί του Λαού» έγινε 80 ετών και ζει σαν αγρότης.

Ο Νίκος Ξανθόπουλος είχε ζήσει μεγάλες επιτυχίες και αγάπη από τον κόσμο την δεκαετία του '60 με τις ταινίες που πρωταγωνιστούσε.

Υποδυόταν τον φτωχό και βασανισμένο που πάντα ήταν «δεμένος» με την μητέρα του. Ο κόσμος της εποχής εκείνης ταυτιζόταν μαζί του και έξω από τους κινηματογράφους σχηματίζοντας ουρές κόσμου για να δουν τις ταινίες του.

Πέρα από την υποκριτική είχε ταλέντο και στο τραγούδι και στις περισσότερες ταινίες του τραγουδούσε κιόλας. Έχει κάνει μεγάλες επιτυχίες και στη δισκογραφία. Τελευταία του τηλεοπτική δουλειά ήταν το 1994 στη σειρά «Η Κόψη του Ξυραφιού».
Έχει ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια με την συγγραφή και ζει στην Παιανία μαζί με την σύζυγό του. Έχει αποκτήσει παιδιά και πλέον είναι και παππούς.

Σήμερα έχει τον δικό του «παράδεισο» και δηλώνει αγρότης. Βγάζει το δικό του κρασί και ασχολείται με την γη. Μάλιστα διαθέτει και σελίδα στο facebook όπου τον Μάρτιο που έγινε 80 ετών «ανέβασε» φωτογραφία του με λεζάντα:

«Ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι θα φτάσω ογδόντα χρονών.

Για δες λέω Νικολάκι ,τα κατάφερες .Είδες που φοβόσουνα όταν εννιά χρονών σε είχανε φυλακή οι Γερμανοί κι έτρεμες μήπως σε στείλουν να γίνεις σαπούνι. Ογδόντα χρόνια δεν είναι λίγα ,μακάρι να τα φτάνανε κι άλλοι. Τώρα όπως είμαι απάνω απάνω στο τελευταίο σκαλοπάτι και κοιτάζω κάτω, λέω μην απογοητεύεσαι για την κατάσταση ,

Δεν πιστεύω να κάνεις καμιά κουτουράδα διάβολε, έχεις παιδιά, εγγόνια ,σύνελθε Ο πλούτος σου είναι τα παιδιά σου».